τότε που σ' αντάμωσα αντάρτισσα ψυχή μου
την ξεγνοιασιά μου έχασα
άλλαξες την ζωή μου ...
μου μαθες πως να σταθώ
να ορθώνω το κορμί μου
να μη φοβάμαι να μιλώ
να δείχνω την οργή μου
ας πέρασε πολύς καιρός
μια νύχτα που με βρήκες
πείστηκες να είμαι αυτός
που δεν θα δεχτεί τις ήττες
μα, μια αποστασία έκανα
μέσα στον λήθαργο μου
την εξέγερση ονειρεύτηκα
αυτήν έκανα σκοπό μου
το έργο σου κατάφερες
αντάρτισσα ψυχή μου
επαναστάτη μ' έκανες
να ξενυχτώ μαζί σου
όσα ποιήματα και να γραφτούν
για σένα θα ναι λίγα
γιατί, αυτοί που προσπαθούν
έχουν απαρνηθεί την πείνα
Μ.Σ. 16/6/15
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου