Tα δημοσιευμένα άρθρα εκφράζουν τις προσωπικές θέσεις και αντιλήψεις των συντακτών τους και δεν αποτελούν την επίσημη θέση του παρόντος Ιστολογίου.
Δημοσιεύματα με απρεπείς λέξεις ή εκφράσεις δεν δημοσιεύονται και ανάλογα σχόλια διαγράφονται χωρίς την παραμικρή πρόθεση λογοκρισίας.



Πέμπτη 12 Οκτωβρίου 2017

Χορεύοντας με το Θάνατο!

Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης

Φωτό: Γ.Ν.Α. «Η Ελπίς»

Από τον τρόπο που διαχειρίζονται οι... άνθρωποι τους κινδύνους των ασθενειών, θα μπορούσαμε να τους διακρίνουμε σε τρεις κύριες κατηγορίες. α) Στους Υποχόνδριους. β) Στους Φυσιολογικούς ορθολογιστές, εκείνους που επισκέπτονται συστηματικά το γιατρό τους και συνεργάζονται μαζί του και γ) Στους Αδιάφορους, που «το παίζουν» ορθολογιστές και οι οποίοι, ή έχουν πλήρη άγνοια των κινδύνων ή πιστεύουν ότι είναι άτρωτοι.

Μέχρι πριν τρεις εβδομάδες, ανήκα κι εγώ στους τελευταίους. Είχα κόψει εδώ και έξι χρόνια το κάπνισμα και έτρεχα καθημερινά γύρω στα 8-10 χιλιόμετρα ή όταν δεν έτρεχα κολυμπούσα γύρω στις δυο ώρες δίχως να εμφανίζω σημάδια κόπωσης. Η διαπίστωση μάλιστα στο υπερηχοκαρδιογράφημα που είχα κάνει πριν τέσσερα χρόνια, ότι, αναλογικά προς την ηλικία μου (66 ετών) όλα ήταν εντάξει, με έκαναν να πιστεύω ότι θα πιάσω τα 100 έτη, σχετικά, υγιούς βίου. Επρεπε να περάσω ένα Οξύ Στεφανιαίο Σύνδρομο(επεισόδιο) και επειδή εκδηλώθηκε με έναν ήπιο τρόπο, να πάω με καθυστέρηση μερικών ημερών στο Γ.Ν.Α. «Η Ελπίς», για να διαπιστωθεί από τον επιμελητή της καρδιολογικής κλινικής, τον επιμελητή κ Ι. Καπλάνη, ότι η αριστερή στεφανιαία αρτηρία της καρδιάς, η σημαντικότερη δηλαδή, ήταν βουλωμένη έως και 99%.

Δεν έχει νόημα να αρχίσει κάποιος να αναθεματίζει τις «αμαρτίες» της νιότης (κάπνισμα, ξενύχτια και ποτά), αλλά αυτό που μπορεί να κάνει είναι να επισκέπτεται τακτικά τους γιατρούς και μετά από κάποια ηλικία να κάνει πιο συστηματικές εξετάσεις και να είναι πιο συνεργάσιμος με τους γιατρούς, κλείνοντας τα αυτιά και τα μάτια σε «ειδικούς» της παρέας και του διαδικτύου. Εάν δεν είχα διαβάσει για τις «αρνητικές επιπτώσεις των στατινών» στο διαδίκτυο, σίγουρα δεν θα είχα πετάξει τη συνταγή που μου είχε δώσει πριν δώδεκα χρόνια η γιατρός μου για τη χοληστερίνη, η οποία ήταν γύρω στα 230. Πίστεψα ότι μόνο με την καθημερινή γυμναστική, τα φρούτα και τα λαχανικά, θα είχα ξεπεράσει το πρόβλημα, αγνοώντας τις επιπτώσεις 45 ετών καπνίσματος, μολυσμένου περιβάλλοντος (η δουλειά μου ήταν στο κέντρο της Αθήνας) και του στρες δουλειάς γραφείου εφτά ημέρες την εβδομάδα.

*Το άρθρο αυτό γράφτηκε ως ένα ευχαριστώ στον Δρ. Αθανάσιο Γ. Τρίκα, συντονιστή διευθυντή της Καρδιολογικής Κλινικής του Γ.Ν.Α. «Η ΕΛΠΙΣ» και στην υπέροχη ομάδα του,( Ι. Καπλάνη, Β. Μουντάκη κ.α.), ως μια προειδοποίηση σε όσους πιστεύουν ότι έχουν καρδιά από ατσάλι και ως μια επισήμανση:έχω ζήσει και εργαστεί 22 χρόνια στη Γερμανία και πιστεύω ότι, έχουμε υπέροχους γιατρούς και το γεγονός ότι εργάζονται κάτω από άθλιες συνθήκες τους κάνει ακόμη πιο υπέροχους.
Και μπορεί, σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό “Spiegel” (Βλέπε http://www.spiegel.de/wirtschaft/unternehmen/griechenland-das-griechische-gesundheitssystem-ist-in-einem-katastrophalen-zustand-a-1139118.html  οι ελλείψεις σε προσωπικό, εξοπλισμό και φάρμακα, να έχουν καταστροφικές συνέπειες στο δημόσιο σύστημα υγείας της χώρας μας, αλλά πάλι, λόγω της άρτιας εκπαίδευσης και υψηλής εξειδίκευσης του επιστημονικού και νοσηλευτικού προσωπικού των νοσοκομείων μας, το πιο έγκυρο ιατρικό περιοδικό στον κόσμο (από το 1823) το «The Lancet», στο θέμα της ποιότητας της δημόσιας υγείας, κατατάσσει τη χώρα μας στην 18η θέση και τη Γερμανία στην 20η θέση με πρώτη την Ανδόρα

(Βλέπε HAQ-Index = Healthcare Access and Quality Index; Quelle: "The Lancet" Και http://www.spiegel.de/gesundheit/diagnose/gesundheitsversorgung-deutschland-belegt-weltweit-platz-20-a-1148313.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: